Umutsuzluk

Umutsuzluğun da her duygu gibi farklı tezahürleri var. Ama sanırım ortak noktası kişiyi vazgeçmeye dair bir deneyime doğru sürüklemesi. Çıkışın olmadığı bir sıkışıp kalma hali, inançsızlık ve eylemsizlikle beraber gelen bu duygu kendimizle ilgili kurgumuzu, hatırladıklarımızı dar bir çerçevenin içine hapsediyor. Çoğu zaman umutsuz olduğumuz durumla ilgili yargımızı doğrulamaz biçimde hareket ettiğimiz, iyi baş ettiğimiz, başardığımız, kendimizi değerli ve işe yarar hissettiğimiz örneklerle de doludur öykümüz. Ancak bunu görmekte, hatırlamakta zorlanırız kimi zamanlar. Bu hissi yaşarken de kendimizi yargılamadan, öz şefkatle ve bunun tersine deneyimlerimizi de hatırlamakta fayda var ki bu duygunun mesajını yararlı bir şekilde anlayabilelim: Hayatımızda bir şeyi mi değiştirmemiz gerekiyor, eyleme mi geçmemiz gerekiyor, bunları engelleyen iç ve dış koşullar neler, bu engellerle neler yapılabilir, seçeneklerimiz nelerdir gibi...