İhtiyaçlar

Hayata duygusal ve fiziksel ihtiyaçlarla geliriz. İlk öteki, yani ilk bakıcımız bizim için dünya temsilidir. Bu ihtiyaçların tutarlı ve yeterli bir şekilde karşılanması önemlidir. Yani bebeğin kucaklanmaya , sakinleştirilmeye, fiziksel temasa, sevilme ve kabul deneyimine ihtiyacı vardır. Böylece dünyanın/ diğer insanların güvenilir, sevilebilir olduğunu; kendisinin de değerli, sevgiyi hak eden bir varlık olduğunu hisseder ve duygusal şemaları oluşur. Kendisi ve diğerleri ile ilgili bu içsel modeler geliştikçe otonomi kazanır, annesinin ihtiyaç duyduğunda orada olacağı bilgisiyle dünyayı keşfedişi, bu keşiften keyif alışı mümkün olur. Yani özgür ve yaratıcı olmak için bağımsızlığa ya da bağlanmamaya değil, ihtiyaçlarımızın görüldüğü ve karşılandığı olumlu bir bağlanma deneyimi yaşamaya ihtiyacımız vardır. Yetişkinlikte yaşadığımız birçok ilişkilenme hali, bu temsil model ile yaşanır. İçsel temsiller olumsuz oluştuysa bile, yetişkinlikte kurulan güvenli ilişki deneyimlerinin tamir edici gücünden faydalanılabilir.